En weer mocht ik een nieuw schilderij maken. Deze keer moest het een rechthoekig schilderij worden en het precieze formaat was even onduidelijk. Het moest naast de open haard komen te hangen.
We kwamen op twee verschillende maten, namelijk 40 x 80 cm en 40 x 100 cm. De bedoeling was om te kijken welk formaat het beste zou passen, maar daar kwamen we zo niet meteen uit. Dus ben ik aan de slag gegaan om een waterval te maken en wel op twee schildersdoeken met de twee verschillende formaten. Een schilderij wordt nooit twee keer hetzelfde, tenminste bij mij niet. Ik wil er altijd iets van gevoel, een emotie in leggen. Het water, de waterval, de kleuren, het is allemaal best wel abstract en toch herkenbaar.
Nu lijkt abstract werk vaak heel makkelijk en ondertussen ben ik er achter gekomen dat hoe makkelijker iets lijkt, hoe moeilijker het vaak is om het te maken. En aangezien ik het goed wil maken, blijkt het ook veel tijd te kosten om tot mooi resultaat te komen. Dus met alle andere werkzaamheden die ik ook nog doe, haalde ik het niet om het schilderij klaar te krijgen. Bovendien was ik er ook twee aan het maken. En ik wilde dat ze allebei heel mooi zouden worden. Dus heb ik ze gesbeld, maar ze waren er niet, dus toen heb ik ze een email gestuurd en mijn dilemma uitgelegd.
Dit is hun reactie: “Voor het schilderij hebben wij het volste vertrouwen dat het mooi zal zijn neem gerust Uw tijd en we horen wel van U als het klaar is!”
Heerlijk toch, dat vertrouwen en ook nog de tijd krijgen om echt mooi werk te maken. Een tijdje later was het af, beide schilderijen waren heel goed gelukt. Tenminste dat vond ik. Dus ben ik met beide schilderijen naar hun toe gegaan. De bedoeling was dat ze er een van de twee zouden kiezen.
Dat bleek heel wat moeilijker dan ik dacht. Ze konden geen keuze maken! Beide schilderijen kwamen heel mooi uit langs de open haard. Na heel lang te hebben gekeken, hadden ze een lumineus idee! Ze namen de schilderijen mee naar hun keuken, om te kijken hoe het daar stond. Ik snapte er niks meer van… Het moest toch langs de open haard komen?
Ze vroegen of de schilderijen ook in de keuken konden hangen en of dat mooi was. Ja, dat kon natuurlijk en het stond inderdaad ook mooi. Toen legden ze hun idee uit. We kunnen natuurlijk ook beide schilderijen kopen, toch? Ja, dat kan wel, vertelde ik ze. Mooi, dan doen we dat! We hangen er een in de kamer naast de open haard en een in de keuken. Het leuke is dat we ze dan ook nog eens kunnen wisselen! Nou, dat had ik dus niet verwacht! Heerlijk is dat om zoiets mee te mogen maken.
Later kreeg ik weer een email van hun: “We hebben nog altijd veel plezier aan onze schilderijen en krijgen alleen maar positieve reacties Groetjes en tot ziens”